برنامه های استخراج اتریوم

بسیاری از افراد در جستجوی راهکارهایی برای استخراج اتریوم هستند، اما واقعیت این است که پس از رویداد مهم «The Merge» در سپتامبر ۲۰۲۲، استخراج سنتی اتریوم از طریق الگوریتم اثبات کار (Proof-of-Work) دیگر امکان پذیر نیست. این تحول، مسیر کسب اتریوم را تغییر داده و روش های جدیدی را پیش روی علاقه مندان قرار داده است. در این مقاله، به کاوش در این تغییرات می پردازیم و روشن می کنیم که چگونه می توان در دنیای امروز به اتریوم دست یافت.

زمانی، صدای فن های پرسرعت ریگ های ماینینگ و گرمای کارت های گرافیک، نوای آشنای بسیاری از علاقه مندان به دنیای کریپتو بود. تصور کسب اتریوم با استفاده از قدرت محاسباتی، چشم اندازی جذاب را برای ماینرها به ارمغان می آورد. اما درست همانطور که داستان ها و قهرمانانشان تکامل می یابند، شبکه اتریوم نیز مسیری جدید را در پیش گرفت؛ مسیری که دیدگاه ها را نسبت به «برنامه های استخراج اتریوم» برای همیشه دگرگون کرد. این تغییر نه تنها یک به روزرسانی فنی، بلکه یک انقلاب در نحوه تعامل با دومین ارز دیجیتال بزرگ جهان به شمار می آید. اکنون، کسانی که به دنبال کسب اتریوم هستند، باید چشم انداز خود را گسترش دهند و با روش های نوین این سفر دیجیتال آشنا شوند. دنیای ارزهای دیجیتال هر لحظه در حال دگرگونی است و اتریوم، به عنوان یکی از پیشتازان این عرصه، همواره در مسیر بهبود و افزایش کارایی گام برداشته است.

اتریوم (ETH) چیست و چرا تحول آن اهمیت دارد؟

اتریوم، فراتر از یک ارز دیجیتال صرف، یک پلتفرم بلاکچین غیرمتمرکز است که امکان ساخت و اجرای قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز (DApps) را فراهم می آورد. این شبکه، دومین ارز دیجیتال بزرگ جهان از نظر ارزش بازار، یعنی ETH را پشتیبانی می کند. در آغاز، اتریوم نیز مانند بیت کوین از الگوریتم اثبات کار (Proof-of-Work یا PoW) برای تأیید تراکنش ها و افزودن بلوک های جدید به بلاکچین خود استفاده می کرد. در این سیستم، ماینرها با صرف قدرت محاسباتی و انرژی برق، مسائل پیچیده ریاضی را حل می کردند و در ازای آن، پاداش اتریوم دریافت می کردند. همین موضوع باعث ایجاد و محبوبیت «برنامه های استخراج اتریوم» شده بود.

اما با گذر زمان، چالش هایی مانند مصرف بالای انرژی و مقیاس پذیری محدود، توسعه دهندگان اتریوم را به سمت جستجوی راهکارهای نوین سوق داد. این جستجو به الگوریتم اثبات سهام (Proof-of-Stake یا PoS) ختم شد. درک این تغییر برای هر کسی که به دنبال کسب اتریوم است، حیاتی است؛ زیرا روش های قدیمی کسب درآمد از این ارز دیجیتال دیگر کارآمد نیستند و جای خود را به مکانیزم های جدید و کارآمدتر داده اند. این تحول نه تنها از لحاظ فنی یک جهش بزرگ برای اتریوم محسوب می شود، بلکه تأثیرات عمیقی بر پویایی بازار و اکوسیستم کلی ارزهای دیجیتال گذاشته است.

پایان دوران استخراج Proof-of-Work اتریوم (The Merge): توضیح کامل

رویداد The Merge در تاریخ ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۲ (۲۴ شهریور ۱۴۰۱) نقطه عطفی در تاریخ اتریوم بود. این رویداد، که می توان آن را به نوعی پیوند یا ادغام نامید، شاهد انتقال کامل شبکه اتریوم از الگوریتم اثبات کار (PoW) به الگوریتم اثبات سهام (PoS) بود. پیش از این، ماینرها با استفاده از ریگ های ماینینگ مجهز به کارت های گرافیک قدرتمند، در رقابتی جهانی شرکت می کردند تا بلوک های جدید را استخراج کرده و تراکنش ها را تأیید کنند. این فرآیند، انرژی زیادی مصرف می کرد و منجر به نگرانی هایی در مورد پایداری محیط زیست و تمرکزگرایی احتمالی شده بود.

با انجام The Merge، اتریوم به طور کامل به سمت مکانیزم اثبات سهام حرکت کرد. این بدان معناست که دیگر نیازی به استخراج اتریوم با کارت گرافیک، ریگ های ماینینگ یا دستگاه های ASIC نیست. ماینرها، که زمانی ستون فقرات شبکه PoW بودند، اکنون دیگر نقشی در تأیید تراکنش ها و تولید بلوک های جدید اتریوم ندارند. در عوض، اعتبارسنج ها (Validators) که توکن های ETH خود را در شبکه به عنوان وثیقه سپرده گذاری (استیک) کرده اند، مسئولیت تأیید تراکنش ها و حفظ امنیت شبکه را بر عهده دارند. این تغییر اساسی، مفهوم برنامه های استخراج اتریوم را به کلی دگرگون کرده و اکنون باید به دنبال نرم افزار استیک اتریوم بود.

رویداد The Merge نه تنها پایانی بر استخراج انرژی بر اتریوم بود، بلکه آغاز فصلی جدید برای این شبکه با تمرکز بر پایداری، امنیت و مقیاس پذیری را رقم زد.

این تحول برای ماینرهای سابق اتریوم به این معنی بود که تجهیزات گران قیمت آن ها دیگر برای ماینینگ اتریوم کاربردی ندارد. بسیاری از آن ها به استخراج ارزهای دیجیتال PoW دیگر مانند اتریوم کلاسیک (ETC) یا رِیوِن کوین (RVN) روی آوردند، در حالی که عده ای دیگر به سرمایه گذاری در استیکینگ اتریوم یا فروش سخت افزارهای خود پرداختند. اکنون، تمرکز بر الگوریتم Proof-of-Stake اتریوم است و این شبکه مسیری را برای کسب اتریوم از طریق مشارکت در امنیت شبکه باز کرده است.

روش های واقعی و عملی برای کسب اتریوم در سال 2024 (جایگزین های استخراج)

با پایان دوران استخراج اتریوم به روش سنتی، چشم انداز کسب این ارز دیجیتال تغییر کرده است. اکنون دیگر خبری از برنامه های استخراج اتریوم مبتنی بر اثبات کار نیست و روش های جدیدی برای درآمد از اتریوم وجود دارد. در ادامه به معرفی مهم ترین و عملی ترین این روش ها می پردازیم:

4.1. استیکینگ اتریوم (Ethereum Staking): راه اصلی و مشروع

استیکینگ اتریوم اصلی ترین و معتبرترین روش برای کسب پاداش در شبکه اتریوم پس از The Merge است. در این روش، به جای حل مسائل محاسباتی پیچیده، کاربران مقدار مشخصی از توکن های ETH خود را در شبکه قفل می کنند تا به عنوان اعتبارسنج (Validator) در فرآیند تأیید تراکنش ها و ایجاد بلوک های جدید شرکت کنند. در ازای این مشارکت، اعتبارسنج ها پاداش هایی در قالب ETH دریافت می کنند. این روش نه تنها به امنیت شبکه اتریوم کمک می کند، بلکه به عنوان یک منبع درآمد غیرفعال برای هولدرهای ETH عمل می کند.

استیکینگ چیست و چگونه کار می کند؟

استیکینگ به زبان ساده، به معنای سپرده گذاری ارز دیجیتال در یک شبکه بلاکچین برای حمایت از عملیات آن شبکه است. در اتریوم، اعتبارسنج ها باید حداقل 32 ETH را استیک کنند تا بتوانند بلوک ها را پیشنهاد داده و تأیید کنند. این فرآیند به صورت خودکار توسط نرم افزارهای اعتبارسنجی انجام می شود و نیازمند نگهداری نود اتریوم (Ethereum Node) است.

مزایا و معایب استیکینگ

• مزایا:
  • درآمد غیرفعال: کسب پاداش به ازای مشارکت در شبکه.
  • پایداری: مصرف انرژی بسیار کمتر در مقایسه با PoW.
  • امنیت شبکه: مشارکت در حفظ یکپارچگی و امنیت بلاکچین اتریوم.
  • کاهش عرضه: قفل شدن ETH در شبکه می تواند به کاهش عرضه و افزایش ارزش کمک کند.
• معایب:
  • قفل شدن سرمایه: ETH استیک شده برای مدتی قابل برداشت نیست (تا زمان آپدیت های آینده).
  • ریسک Slash (جریمه): در صورت عدم عملکرد صحیح اعتبارسنج، بخشی از ETH استیک شده ممکن است جریمه شود.
  • نیاز به دانش فنی: راه اندازی نود و نگهداری آن نیاز به تخصص دارد.
  • حداقل سرمایه اولیه: نیاز به 32 ETH برای استیکینگ انفرادی که مبلغ قابل توجهی است.

انواع روش های استیکینگ اتریوم:

برای پاسخ به سوال حداقل اتریوم برای استیکینگ چقدر است؟ و فراهم آوردن فرصت مشارکت برای همه، روش های مختلفی برای استیکینگ اتریوم توسعه یافته است:

1. استیکینگ انفرادی (Solo Staking):

   این روش برای کاربرانی است که حداقل 32 ETH دارند و توانایی راه اندازی نود اتریوم خود را دارند. این روش بالاترین پاداش و کنترل کامل را ارائه می دهد، اما نیازمند دانش فنی بالا و نگهداری 24/7 نود است. نرم افزارهای کلاینت نود مانند Geth (Execution Client) و Prysm، Lighthouse یا Teku (Consensus Client) از جمله ابزارهای مورد نیاز هستند.

2. استیکینگ از طریق پلتفرم ها/سرویس ها (Liquid Staking / Staking as a Service):

   این روش برای کاربرانی که مبالغ کمتر از 32 ETH دارند یا از دانش فنی کافی برخوردار نیستند، بسیار مناسب است. در این حالت، شما ETH خود را به یک سرویس دهنده واسط می سپارید و آن ها وظیفه راه اندازی و نگهداری نود را بر عهده می گیرند.

   • پلتفرم های Liquid Staking (استیکینگ مایع):

     در این پلتفرم ها، شما ETH را استیک می کنید و در ازای آن، یک توکن نماینده (مانند stETH در Lido یا rETH در Rocket Pool) دریافت می کنید. این توکن ها قابل معامله هستند و به شما امکان می دهند نقدشوندگی سرمایه خود را حفظ کرده و حتی از آن ها در پروتکل های دیفای دیگر استفاده کنید. پلتفرم های محبوبی مانند Lido و Rocket Pool از جمله این ارائه دهندگان هستند. Ankr Staking نیز گزینه دیگری است.

   • استیکینگ از طریق صرافی ها:

     صرافی های متمرکز بزرگ مانند Binance Staking و Coinbase Staking نیز خدمات استیکینگ اتریوم را ارائه می دهند. این روش برای بسیاری از کاربران ساده ترین راه ورود به استیکینگ است، زیرا پیچیدگی های فنی را به کلی حذف می کند. با این حال، باید به محدودیت های دسترسی به این صرافی ها در برخی مناطق مانند ایران توجه داشت و ریسک متمرکز شدن سرمایه را نیز در نظر گرفت.

   انتخاب پلتفرم استیکینگ بسیار مهم است. باید به مواردی مانند کارمزد، سابقه امنیتی پلتفرم، میزان نقدشوندگی توکن های نماینده، و شفافیت در فرآیند استیکینگ توجه ویژه داشت.

4.2. استخراج ارزهای دیجیتال PoW دیگر (با کارت گرافیک) و تبدیل به اتریوم

برای ماینرهایی که همچنان دارای سخت افزار GPU (کارت گرافیک) هستند و قصد دارند از سرمایه گذاری خود در تجهیزات ماینینگ بهره برداری کنند، استخراج ارزهای دیجیتال PoW دیگر یک جایگزین مناسب برای کسب اتریوم به شمار می آید. این روش شامل استخراج ارزهایی است که هنوز از الگوریتم اثبات کار استفاده می کنند و سپس تبدیل آن ها به اتریوم در صرافی های ارز دیجیتال.

بازار ارزهای دیجیتال PoW پس از The Merge شاهد جابجایی قابل توجهی از ماینرهای اتریوم بود. بسیاری از این ماینرها به سمت ارزهایی حرکت کردند که هنوز با کارت گرافیک قابل استخراج هستند. از جمله این ارزها می توان به اتریوم کلاسیک (ETC)، رِیوِن کوین (RavenCoin)، ارگو (Ergo) و فلاکس (Flux) اشاره کرد. البته سوددهی این ارزها متغیر است و همواره باید با استفاده از ابزارهای آنلاین مانند WhatToMine، سوددهی فعلی آن ها را بررسی کرد.

نرم افزارهای استخراج رایج برای ارزهای PoW:

برای استخراج با کارت گرافیک این ارزها، به برنامه های استخراج خاصی نیاز دارید. برخی از معروف ترین و کارآمدترین آن ها عبارتند از:

• Gminer: پشتیبانی از انواع الگوریتم ها و کارت های گرافیک NVIDIA و AMD.
• T-Rex Miner: محبوب برای کارت های NVIDIA با عملکرد بالا و امکانات فراوان.
• PhoenixMiner: یک گزینه قدرتمند برای اتریوم کلاسیک (ETC) و سایر فورک های اتریوم.
• NBminer: قابلیت های پیشرفته و پشتیبانی از الگوریتم های مختلف.

پس از انتخاب نرم افزار، باید یک استخر استخراج مناسب را انتخاب کنید. استخرهای استخراج، قدرت محاسباتی ماینرها را با یکدیگر ترکیب می کنند تا شانس یافتن بلوک را افزایش دهند و پاداش ها را بین شرکت کنندگان تقسیم کنند. سپس، ارز استخراج شده را می توان در صرافی های معتبر به اتریوم تبدیل کرد.

4.3. خرید و فروش (ترید) اتریوم در صرافی ها

برای بسیاری از افراد، ساده ترین و مستقیم ترین راه برای به دست آوردن اتریوم، خرید مستقیم آن از طریق صرافی های ارز دیجیتال است. این روش نیازی به دانش فنی پیچیده ماینینگ یا استیکینگ ندارد و به سادگی از طریق واریز پول فیات (مانند دلار یا ریال) یا تبدیل سایر ارزهای دیجیتال انجام می شود. برنامه های استخراج اتریوم در اینجا هیچ کاربردی ندارند.

صرافی های ارز دیجیتال به دو دسته اصلی تقسیم می شوند:

• صرافی های متمرکز (CEX): مانند بایننس (Binance)، کوین بیس (Coinbase) و کراکن (Kraken). این صرافی ها واسطه ای بین خریداران و فروشندگان هستند و خدماتی نظیر کیف پول، معاملات مارجین و امکان خرید با کارت بانکی را ارائه می دهند. البته کاربران ایرانی برای استفاده از آن ها با محدودیت هایی روبرو هستند.
• صرافی های غیرمتمرکز (DEX): مانند یونی سواپ (Uniswap)، سوشی سواپ (SushiSwap) و پنکیک سواپ (PancakeSwap). این صرافی ها بر روی بلاکچین اجرا می شوند و به کاربران امکان می دهند بدون واسطه و با حفظ کنترل بر دارایی های خود، به تبادل ارزهای دیجیتال بپردازند.

در هر دو حالت، امنیت در انتخاب صرافی و نگهداری کلیدهای خصوصی از اهمیت بالایی برخوردار است. همواره توصیه می شود از صرافی های معتبر و دارای سابقه روشن استفاده شود و برای مبالغ بالا، از کیف پول های سخت افزاری برای نگهداری اتریوم استفاده گردد.

4.4. کسب اتریوم از طریق بازی های Play-to-Earn و پلتفرم های DeFi

دنیای وب 3.0 فرصت های جدیدی را برای کسب اتریوم به ارمغان آورده است که فراتر از برنامه های استخراج اتریوم سنتی هستند. بازی های مبتنی بر بلاکچین Play-to-Earn (P2E) و پلتفرم های مالی غیرمتمرکز DeFi (دیفای)، راه های نوآورانه ای برای تعامل با اتریوم و کسب پاداش های آن ارائه می دهند.

• بازی های Play-to-Earn:

  در این بازی ها، بازیکنان می توانند با انجام بازی، تکمیل مأموریت ها، یا مالکیت و تجارت آیتم های درون بازی (که اغلب به صورت NFT هستند)، ارز دیجیتال یا توکن های قابل تبدیل به اتریوم کسب کنند. این بازی ها، تجربه ای جذاب و پویا را برای کسب درآمد از طریق سرگرمی فراهم می آورند. بازی هایی مانند Axie Infinity یا Sandbox نمونه هایی از این دست هستند که در آن ها کاربران می توانند آیتم های منحصر به فرد (NFT) را معامله کرده و توکن هایی را که می توانند به ETH تبدیل شوند، به دست آورند.

• پلتفرم های DeFi:

  فضای دیفای (Decentralized Finance) امکانات گسترده ای برای درآمد از اتریوم ارائه می دهد. کاربران می توانند با مشارکت در پروتکل های وام دهی، تأمین نقدینگی در صرافی های غیرمتمرکز، یا استفاده از استخرهای Yield Farming، پاداش هایی در قالب ETH یا توکن های دیگر کسب کنند. این روش ها می توانند سودآوری بالایی داشته باشند، اما معمولاً با ریسک های فنی (مانند آسیب پذیری های قرارداد هوشمند) و ریسک های بازار (مانند نوسانات قیمت) همراه هستند.

نیاز به تحقیق و درک عمیق از سازوکار این پلتفرم ها برای کسب درآمد پایدار و کاهش ریسک ها ضروری است. این روش ها، به ویژه برای افرادی که به دنبال بهترین روش برای کسب اتریوم هستند و می خواهند فعالانه در اکوسیستم اتریوم مشارکت کنند، می توانند بسیار جذاب باشند.

نکاتی برای انتخاب بهترین برنامه یا پلتفرم کسب اتریوم

با توجه به تنوع روش های کسب اتریوم، انتخاب بهترین برنامه یا پلتفرم می تواند چالش برانگیز باشد. هر روش، مزایا و معایب خاص خود را دارد و باید با توجه به اهداف، سرمایه، و دانش فنی هر فرد انتخاب شود. در ادامه به نکاتی کلیدی برای این انتخاب اشاره می شود:

1. امنیت (Security):

   اولین و مهم ترین نکته، امنیت پلتفرم است. پیش از هر اقدامی، سابقه امنیتی، پروتکل های حفاظتی و اعتبار پلتفرم را بررسی کنید. آیا پلتفرم مورد نظر تاکنون مورد حمله سایبری قرار گرفته است؟ آیا حسابرسی های امنیتی توسط شرکت های معتبر انجام شده است؟ به ویژه در استیکینگ اتریوم و پلتفرم های دیفای، اهمیت این موضوع دوچندان می شود.

2. رابط کاربری (User Interface):

   سهولت استفاده از پلتفرم، به ویژه برای کاربران مبتدی، اهمیت زیادی دارد. یک رابط کاربری شهودی و ساده، تجربه دلپذیری را به ارمغان می آورد و از سردرگمی جلوگیری می کند. اگرچه ممکن است برنامه های استخراج اتریوم دیگر کاربردی ندارند، اما نرم افزارهای استیک اتریوم یا پلتفرم های تبادل ارز باید کاربرپسند باشند.

3. کارمزدها (Fees):

   هزینه های مربوط به استیکینگ، ترید یا حتی تبدیل ارزهای استخراج شده دیگر به اتریوم، می تواند بر سودآوری نهایی تأثیرگذار باشد. شفافیت در ساختار کارمزدها و مقایسه آن ها با رقبا، ضروری است. پلتفرم های لیکوئید استیکینگ معمولاً درصدی از پاداش را به عنوان کارمزد دریافت می کنند.

4. پشتیبانی سیستم عامل/پلتفرم (Platform Support):

   مطمئن شوید که پلتفرم یا برنامه انتخابی، با سیستم عامل یا دستگاه های مورد استفاده شما سازگار است. این مورد می تواند برای استخراج با کارت گرافیک (برای ارزهای جایگزین) یا راه اندازی نود اتریوم (برای استیکینگ انفرادی) اهمیت داشته باشد.

5. حداقل سرمایه مورد نیاز (Minimum Investment):

   برخی روش ها مانند استیکینگ انفرادی، به حداقل سرمایه قابل توجهی (32 ETH) نیاز دارند. روش های دیگر مانند استیکینگ از طریق پلتفرم ها یا خرید و فروش اتریوم، با سرمایه کمتری قابل شروع هستند. اهداف سرمایه گذاری و میزان ریسک پذیری خود را در نظر بگیرید.

6. پشتیبانی مشتری و جامعه کاربری (Customer Support & Community):

   وجود یک تیم پشتیبانی قوی و جامعه کاربری فعال، می تواند در زمان بروز مشکلات یا نیاز به راهنمایی، بسیار کمک کننده باشد. پلتفرم هایی که به سوالات پاسخ می دهند و بازخورد کاربران را جدی می گیرند، معمولاً قابل اعتمادتر هستند.

سخن پایانی: آینده کسب اتریوم و ضرورت آگاهی

دنیای ارزهای دیجیتال هر روز در حال دگرگونی است و اتریوم، به عنوان یکی از پیشتازان این عرصه، همواره در مسیر بهبود و افزایش کارایی گام برداشته است. دوران سنتی استخراج اتریوم با کارت گرافیک و ریگ های ماینینگ، پس از رویداد The Merge به پایان رسیده و اکنون فصل جدیدی برای کسب اتریوم از طریق استیکینگ اتریوم آغاز شده است. این تحول، نه تنها اتریوم را به سمت پایداری بیشتر سوق داده، بلکه مدل های درآمدزایی نوین و کارآمدتری را پیش روی علاقه مندان قرار داده است.

برای کسانی که به دنبال درآمد از اتریوم هستند، درک این تغییرات و انتخاب روش مناسب اهمیت حیاتی دارد. چه از طریق استیکینگ اتریوم به صورت انفرادی یا با استفاده از پلتفرم های استیکینگ، چه از طریق استخراج ارزهای دیجیتال PoW دیگر و تبدیل آن ها به اتریوم، یا حتی با خرید و فروش مستقیم اتریوم، فرصت های متعددی وجود دارد. آنچه در این میان از هر چیزی مهم تر است، آگاهی مداوم و تحقیق شخصی است. هیچ روشی بدون ریسک نیست و موفقیت در این حوزه نیازمند دانش، برنامه ریزی و تصمیم گیری آگاهانه است. برنامه های استخراج اتریوم دیگر مفهومی از گذشته هستند و آینده در دست روش های نوینی است که با فلسفه الگوریتم Proof-of-Stake اتریوم همخوانی دارند.

همواره به یاد داشته باشید که بازار ارزهای دیجیتال نوسانات زیادی دارد و هیچ سرمایه گذاری بدون خطر نیست. پیش از هر اقدامی، وضعیت مالی خود را بسنجید و تنها مبلغی را سرمایه گذاری کنید که از دست دادن آن شما را با چالش جدی روبرو نمی کند. امید است این مقاله، نوری بر مسیر پر پیچ و خم کسب اتریوم تابانده باشد و شما را در تصمیم گیری های آتی یاری رساند.