تولد جنگنده افسانه‌ای روسیه با یک گاف بزرگ

به گزارش پارازیت، آنچه کمتر شناخته شده است این است که بریتانیایی ها در دوران جنگ جهانی در فناوری جت در جهان پیشگام بودند. وقتی جنگ به پایان رسید، فقط آلمانی ها و بریتانیایی ها بودند که موتور جت را در نبرد به کار گرفته بودند (آمریکایی ها و ژاپنی ها نزدیک بودند، اما موفق به انجام این کار نشدند). از بین قدرت های بزرگ، شوروی عقب ماندگی قابل توجهی نسبت به بقیه داشت.

به نقل از روزیاتو، ارتش سرخ دانشمندان آلمانی، تأسیسات تحقیقاتی و نمونه های اولیه توربوجت مانند Jumo 004 و BMW 003 (طراحی شده برای جت های جنگنده Me-262 و He-162) را با خود به خاک شوروی برد. سپس روس ها برای ساخت یک جت از روی موتورهای آلمانی دست به کار شدند.

در سال ۱۹۴۶، یک سال پس از جنگ جهانی دوم، آنها Yak-15 را با موتور Jumo و MiG-9 را با موتور BMW را توسعه دادند (دومی سریعتر بود). اما برخلاف تصور بسیاری، توربوجت‌های آلمانی از عمر بسیار کوتاهی رنج می‌بردند و نمی‌توانستند نیروی رانش مورد نیاز برای جت‌های جنگنده نسل بعدی را تولید کنند.

یک اشتباه باورنکردنی از جانب بریتانیایی

مهندسان شوروی اعلام کردند که برای توسعه جنگنده های نسل جدید، به دستیابی به توربوجت های پیشرفته تر کمپرسور جریان گریز از مرکزی Nene بریتانیایی ساخت رولز رویس نیاز دارند (که می توانست ۵۰۰۰ پوند نیروی پیشرانه تولید کند). به ادعای نشنال اینترست، گفته می شود که ژوزف استالین به این درخواست پاسخ داده بود: “کدام احمقی اسرار خود را به ما می فروشد؟”

یک طراح نظامی اهل شوروی به نام ویکتور کیلموف در سال ۱۹۴۶ به بریتانیا سفر کرد و انگلیسی ها به طرز باورنکردنی موافقت کردند که موتورهای جت پیشرفته خود را به شوروی بفروشند، به شرطی که از آنها کپی نکنند یا از آنها برای اهداف نظامی استفاده نکنند. شوروی موافقت کرده و بلافاصله مهندسی معکوس ده ها موتور Nene فروخته شده به اتحاد جماهیر شوروی در سال های ۱۹۴۶ و ۱۹۴۷ را آغاز کرد.

با این حال، به نظر می رسد که انگلیسی ها در آن زمان نسبتاً ساده لوحانه عمل کردند. در حالی که وینستون چرچیل همیشه به شوروی بی اعتماد بود، تا سال ۱۹۴۶، او از قدرت کنار زده شده و حزب کارگر کشور را اداره می کرد. پیش از آن، انگلیسی‌ها سال‌ها کمک‌های نظامی به اتحاد جماهیر شوروی داده بودند تا شوروی را در نبرد با آلمان نازی فعال نگه دارند.

تولد جت جنگنده MiG-15

شوروی ها میگ-۱۵ (با اسم رمز Fagot در ناتو) را ساختند که مجهز به نسخه معندسی معکوس شده موتورهای انگلیسی بود. این هواپیما سریعتر از F-80 آمریکایی و Meteor F8 بریتانیایی هم دوره خود بوده و تا سرعت ۱‌,۰۸۵ کیلومتر بر ساعت ساعت پرواز می کرد.

MiG-15 بسیار مانورپذیر بوده و نرخ صعود بسیار بالایی داشت. اتحاد جماهیر شوروی حدود ۱۲,۰۰۰ فروند از آن را ساخت. بزودی از این جنگنده ها در جریان جنگ داخلی چین بعد از جنگ جهانی دوم، برای پشتیبانی از کمونیست های چین علیه ناسیونالیست های این کشور استفاده شد. مدت کوتاهی بعد، این جنگنده ها در جنگ کره در حال نبرد تن به تن هوایی با Saberهای آمریکایی بودند.

۵۸۵۸