ستاره ای نداشتند اما برای مردم جذاب بودند

به گزارش پارازیت حضور چهره های شناخته شده یا در اصطلاح بازیگرانِ چهره در تئاتر یکی از موارد مورد بحث در یکی دو دهه اخیر بوده است؛ روندی که با راه اندازی تئاترهای خصوصی سرعت بیشتری گرفت.

اجرای یک اثر نمایشی با حضور بازیگران مشهور اتفاقی است که به خودی خود نه خوب است و نه بد. همچنانکه تجربه نشان داده حضور بازیگران معروف الزاما به معنای تضمین صددرصدی جذب مخاطب نیست. با این حال تصور اولیه این است که مردم عموما از نمایش هایی که بازیگران شناخته شده ای داشته باشند بیشتر استقبال می کنند. این ایده عموما تا زمانی کار می کند که آن نمایش واجد کیفیت لازم هم باشد و چه بسا نمایش هایی که به دلیل کیفیت پایین خود حتی با وجود چهره های شناخته شده هم در جذب تماشاگران موفق نبوده اند.

بیان این نکته نیز ضروری است که در این نوشتار مقصود ما آثار نمایشی به معنای تئاتر است و کارهایی که با حضور بلاگرها یا خوانندگان رپ یا دیگر چهره های غیرمرتبط با تئاتر روی صحنه رفته اند مورد بحث نیستند.

اما در میان انبوه نمایش هایی که سال گذشته روی صحنه رفتند سه نمایش «مَثلِث» «در انتظار گودو» و «هیدن» آثاری هستند که نه کارگردان های شناخته شده ای داشتند و نه بازیگران مشهوری. با این حال هر سه نمایش با تکیه بر کیفیت قابل قبول خود از اقبال تماشاگران تئاتر برخوردار شدند.

نمایش «مثلث» به کارگردانی قیس یساقی یکی از آثار شرکت کننده در نوزدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران مبارک بود. این نمایش که به عنوان کاری از مشهد در جشنواره شرکت داشت بعد از کسب چند جایزه از این رویداد بین المللی در جشنواره تئاتر قزاقستان نیز روی صحنه رفت و در آن جشنواره نیز به توفیقاتی دست یافت.

از آنجاکه هادی حجازی فر دبیر نوزدهمین جشنواره نمایش عروسکی با مدیر وقت تئاتر شهر قرار گذاشته بود تا اجراهای برگزیده این جشنواره در این مجموعه نوبت اجرای عمومی بگیرند «مثلث» نیز در کنار دو نمایش «مامان» به کارگردانی الهام محمودی و «دویست و هشتادمین شب سال » به کارگردانی مرجان پورغلامحسین موفق شد در تئاتر شهر روی صحنه برود. این نمایش اسفند سال ۱۴۰۲ در تالار قشقایی تئاتر شهر اولین دور اجرای عمومی خود را سپری کرد و با وجود زمان نه چندان مناسبی که اجرایش در آن انجام شد با اقبال نسبی تماشاگران مواجه شد. هادی حجازی فر اما به این اجرا بسنده نکرد و همان مقطع خبر داد که این نمایش در شرایط زمانی بهتری دوباره روی صحنه خواهد رفت و این چنین بود که «مثلث» از اردیبهشت سال ۱۴۰۳ در تئاتر «هامون» به مدیریت حجازی فر دومین دور اجرای خود را انجام داد و تا پایان سال گذشته میهمان این تئاتر بود.

در این بین اجرای آن هر از چندی به مدتی کوتاه به دلایلی همچون اجرا در دیگر شهرها یا آمادگی گروه اجرایی برای اجرای نمایش تازه شان «جک نارن» در بیستمین جشنواره نمایش عروسکی که آذر سال گذشته برگزار شد متوقف شد اما در مجموع این نمایش نزدیک به یک سال پیاپی روی صحنه ماند.

دیگر نکته حایز اهمیت درباره نمایش «مثلث» این است که این نمایش به عنوان یک نمایش عروسکی بزرگسال روی صحنه رفت. موفقیت آن در اجرای عمومی سبب دلگرمی خانواده نمایش عروسکی شد چراکه نشان داد یک اثر نمایشی در صورتی که از کیفیت قابل قبولی برخوردار باشد فارغ از عروسکی بودن یا نبودن می تواند در اجرای عمومی موفق باشد.

«مثلث» که یک پارودی از نمایشنامه های شکسپیر بود به طور مشترک توسط فواد زیدانلویی قیس یساقی محمدجواد مهدیان نوشته و با حضور محمدجواد مهدیان قیس یساقی امیرحسین بلندی (بازیگر دور اول تا سوم اجراها) اجرا شد.

این نمایش در مجموع ۲۹۲ اجرا داشت و میزبان حدود ۳۲ هزار تماشاگر در تئاتر نه چندان بزرگ هامون شد و به فروشی برابر با ۵ میلیارد و ۵۰۰ هزار تومان دست یافت. گفتنی است که بلیت این نمایش ۱۸۰ هزار تومان قیمت گذاری شده بود و گروه اجرایی در بیشتر اجراهای خود تخفیف ۲۰ درصدی هم در نظر گرفته بودند.

اما «در انتظار گودو» به کارگردانی امیرحسین جوانی هم دیگر نمایشی بود که با استقبال تماشاگران رو به رو شد.

این نمایش که متن آن نوشته ساموئل بکت است با ترجمه نجف دریابندری و تهیه کنندگی سجاد افشاریان روی صحنه رفت.

«در انتظار گودو» ابتدا بهار سال ۱۴۰۳ در سالن هیلاج و تابستان همان سال در کاخ هنر اجرا شد و بعد از آن دور سوم اجراهای آن از شهریور تا آذر سال گذشته در عمارت هما روی صحنه رفت.

این نمایش سپس در باغ کتاب هم اجرا شد و از ماه دی تا اسفند سال ۱۴۰۳ در این مجموعه روی صحنه رفت و حالا هم پنجمین دور اجرای خود را در تئاتر «لبخند» می گذارند. نکته قابل توجه در اجرای این نمایش این است که «در انتظار گودو» نه یک نمایش موزیکال است و نه یک تئاتر کمدی بلکه به عنوان تئاتری فلسفی و جدی روی صحنه رفته و از آنجاکه بازیگرانش هم جوان و کمتر شناخته شده اند موفقیت این نمایش نویددهنده این است که تماشاگران حرفه ای تئاتر گروه های جوانی را که نمایش هایی با کیفیت اجرا می کنند تنها نمی گذارند.

این نمایش پیش از آغاز اجرای خود در تئاتر «لبخند» تا پایان سال گذشته ۲۸۰ اجرا پشت سر گذاشت و میزبان بیش از ۲۵ هزار تماشاگر شد و به فروشی برابر با ۷ میلیارد تومان دست یافت.

حمید رحیمی امیرمحمد رفیع خواه محمدحسین قاسمی مجتبی بیات بازیگران اجرای تازه آن هستند. پیش تر سعید احمدی در این نمایش ایفاگر نقش «ولادمیر» بود که در اجرای تازه حمید رحیمی این نقش را بازی می کند.

اما نمایش «هیدن» یا «پنهان» دیگر اثری است که سال گذشته همچنان مورد توجه تماشاگران قرار گرفت.

این نمایش به نویسندگی مشترک ریحانه رضی و کورش شاهونه دیگر نمایشی است که در این سال ها با کارگردانی شاهونه و تهیه کنندگی سجاد افشاریان اجرا شده است.

تماشاگران پیگیر تئاتر به یاد دارند که این نمایش ابتدا تابستان سال ۱۴۰۲ در تالار قشقایی تئاتر شهر روی صحنه رفت و دو دور نخست اجراهای خود را در این تالار سپری کرد. سپس در بازگشایی تئاتر هامون مهمان این تئاتر شد و پاییز همان سال در این تئاتر روی صحنه رفت.

«هیدن» بعد از دریافت جوایزی چون تندیس بهترین کارگردانی و بهترین بازیگری زن در چهل و دومین جشنواره تئاتر فجر دور بعدی اجراهای خود را در تماشاخانه هیلاج و خانه هنر دیوار گذارند. این نمایش دور چهارم اجراهای خود را از نیمه فروردین سال گذشته در تماشاخانه هیلاج روی صحنه برد و سپس در خانه هنر دیوار روی صحنه رفت و در ششمین دور اجراهای خود این بار در در عمارت هما میزبان تماشاگران تئاتر شد و از اول پاییز تا پایان زمستان گذشته در این تئاتر روی صحنه بود.

لازم به یادآوری است که در این مدت نمایش های دیگری هم روی صحنه رفته اند که با اقبال تماشاگران رو به رو شده اند اما در این گزارش ملاک ما نمایش هایی است که در بسیاری از اجراهای خود مورد توجه قرار گرفته اند و این در حالی است که این آثار به عنوان کنسرت تئاتر یا نمایش کمدی یا نمایشی با بازیگران مشهور اجرا نشده اند و کیفیت این آثار مورد تایید تماشاگران تئاتر بوده است. 

پایان خبر پارازیت