روند فزاینده انتشار گازهای گلخانه ای در جهان

روند رو به رشد انتشار گازهای گلخانه ای انسان ساخت از سال 1990 در تمام گروه های اصلی این گازها ادامه داشته است. در سال 2019 بیشترین رشد مربوط به انتشار مطلق دی اکسید کربن حاصل از سوخت های فسیلی و فعالیت های صنعتی و پس از آن متان بود.

به گزارش پارازیت به مجموعه ای ازگازهایی که مقداری از انرژی خورشید را در جو زمین نگه می دارند و باعث گرم شدن جو می شوند، گازهای گلخانه ای می گویند. بخار آب، دی اکسید نیتروژن، و متان گازهای گلخانه ای اصلی هستند.

مشابه انتشار فزاینده خالص گاز دی اکسید کربن از سال 1850 مجموع انتشار خالص گازهای گلخانه ای انسان ساخت در بازه زمانی 2010 تا 2019 همچنان رو به افزایش بوده است. میانگین سالانه انتشار گازهای گلخانه ای طی سالهای 2010 تا 2019 بیشتر از هر دهه ای در گذشته بود اما آهنگ رشد بین سال های 2010 تا 2019 کمتر از سالهای 2000 تا 2009 بود. میانگین نرخ سالانه رشد از 2.1 درصد در سال بین سالهای 2000 و 2009 به 1.3 درصد در سال بین سالهای 2010 و 2019 کاهش یافت.

روند رو به رشد انتشار گازهای گلخانه ای انسان ساخت از سال 1990 در تمام گروه های اصلی این گازها ادامه داشته است. در سال 2019 بیشترین رشد مربوط به انتشار مطلق دی اکسید کربن حاصل از سوخت های فسیلی و فعالیت های صنعتی و پس از آن متان بود، در حالی که بیشترین رشد نسبی در گازهای فلویوردار رخ داده است که در سال 1990 از سطوح پایین شروع شد. انتشار خالص دی اکسید کربن انسان ساخت به دلیل استفاده از زمین،  تغییر کاربری زمین و جنگل داری عدم قطعیت و تغییر پذیری سالانه دارد.

 انتشار گازهای گلخانه ای خالص انسان ساخت از سال 2010 در تمام حوزه های اصلی در سراسر جهان افزایش یافته است. سهم فزآینده ای از این انتشارات را می توان به مناطق شهری نسبت داد. کاهش انتشار دی اکسید کربن حاصل از سوخت های فسیلی و فرآیندهای صنعتی به دلیل بهبود شدت انرژی تولید ناخالص داخلی و شدت کربن انرژی، کمتر از افزایش انتشار از سطوح رو به رشد فعالیت جهانی در بخش صنعت تامین انرژی حمل و نقل کشاورزی و ساختمان بوده است.

مشارکت منطقه ای در انتشار جهانی گازهای گلخانه ای همچنان بسیار متفاوت است. تغییرات در انتشار سرانه منطقه ای و ملی تا حدی منعکس کننده مراحل متفاوت توسعه است اما این میزان در سطوح درآمدی مشابه نیز بسیار متفاوت است. در جهان 10 درصد از خانوارها با بالاترین سرانه انتشار مسیول تولید 34 تا 45 درصد از انتشار جهانی گازهای گلخانه ای خانگی مبتنی بر مصرف هستند، در  حالی که 40 درصد از خانوارها با سرانه متوسط انتشار مسیول تولید 40 تا 53 درصد 50 درصد با سرانه انتشار پایین مسیول تولید 13 تا  15 درصد از گازهای گلخانه ای هستند. حداقل 18 کشور روند کاهشی انتشار گازهای گلخانه ای مبتنی بر تولید و دی اکسیدکربن مبتنی بر مصرف را برای بیش از 10 سال ثابت نگه داشته اند.

در سال 2019 سرانه انتشار گاز دی اکسید کربن به طور متوسط بیش از 6 تن در حدود 48 درصد از جمعیت جهان، بیش از 9 تن در 35 درصد جمعیت جهان و کمتر از 3 تن در 41 درصد از جمعیت جهان توزیع شده بود. میزان قابل توجهی از جمعیت کشورهای کم انتشار به خدمات مدرن انرژی دسترسی ندارند. ریشه کن کردن فقر شدید، فقر انرژی و ارایه استانداردهای زندگی مناسب به همه این مناطق در چارچوب دستیابی به اهداف توسعه پایدار و در کوتاه مدت بدون رشد قابل توجه در انتشار جهانی گازهای گلخانه ای قابل دستیابی است .

بر  اساس اعلام سازمان هواشناسی، کاهش در کربن زدایی عرصه انرژی، افزایش بهره وری انرژی و کاهش تقاضای انرژی – که خود ناشی از سیاست ها و تغییرات در ساختار اقتصادی است – مهم است.  برخی از کشورها انتشار گازهای گلخانه ای مبتنی بر تولید را یک سوم یا بیش از یک سوم از زمان اوج کاهش داده اند و برخی از آن ها به نرخ کاهش متوالی حدود 4 درصد دست یافته اند که قابل قیاس با کاهش جهانی در سناریوهایی است که گرمایش را به 2 درجه سلسیوس (بیش از 67 درصد) یا کمتر محدود می کند. این کاهش تنها تا حدی رشد انتشار جهانی را جبران کرده است.
پایان خبر پارازیت