خرمشاد:دانشجویان آمریکایی اعتراض را فرصتی برای تسویه حساب با صهیونیست ها می دانند/ ایزدی: دانشجویان به یک نکته مهم پی بردند

به گزارش پارازیت، روابط عمومی پژوهشگاه مطالعات فرهنگی، اجتماعی و تمدنی، نشست تخصصی «تحلیل موج اخیر اعتراضات ضد صهیونیستی در دانشگاه های غربی» در روز چهارشنبه 9 خرداد ماه  1403 از ساعت 10:30 با حضور و سخنرانی دکتر محمدباقر خرمشاد، عضو هییت علمی دانشگاه علامه طباطبایی و دکتر فواد ایزدی، عضو هییت علمی دانشگاه تهران در تالار فارابی این پژوهشگاه برگزار شد. در ادامه به مطالب مطرح شده توسط هر یک از اساتید می پردازیم.

دکتر محمدباقر خرمشاد

سوال اصلی این است که چرا دانشگاهیان غرب به آنچه که در فلسطین می گذرد با این وسعت و شدت اعتراض می کنند؟

دو دسته دلایل را می توان برشمرد: 1- دلایل اعلامی و آشکار 2- دلایل تحلیلی- تفسیری

صحبت از جنبش دانشجویی ذیل مباحث جامعه شناسی سیاسی قرار می گیرد و از جمله دلایل اعلامی برای بیان چرایی این اتفاق و مطالبات جنبش دانشجویی در دانشگاه های غربی موارد زیر است:

1- تقاضای معترضان برای قطع حمایت تقاضای معترضان برای قطع حمایت های آمریکا از اسراییل به خصوص حمایت های دیپلماتیک و اقتصادی؛

2- اعتراض به جرایم جنگی که توسط اسراییل در غزه انجام می شود مثل نسل کشی و کشتار غیر نظامیان، زنان و کودکان؛

3- تقاضای آتش بس در غزه به دلیل شدت جنایاتی که در آنجا در حال وقوع است؛

4- تقاضای قطع روابط مالی از سوی دانشگاه های غربی با دولت اسراییل؛

5- تقاضای شفافیت مالی و روابط این دانشگاه ها با دولت اسراییل و شفاف سازی بودجه های پژوهشی و موقوفه های دانشگاهی که نفع آنها به اسراییل می رسد؛

6- تقاضای بخشش برای دانشجویان و اساتیدی که در این اعتراضات بازداشت شده اند؛

7- تقاضای رفع موانع ارسال کمک های بشر دوستانه به غزه

8- تقاضای پایان دادن به اشغالگری فلسطین توسط رژیم صهیونیستی

9- و تقاضای پایان دادن به نژادپرستی در فلسطین از طرف رژیم صهیونیستی

حال سوال این است چرا تاکنون چنین تقاضاهایی توسط دانشگاهیان یعنی دانشجویان و اساتید دانشگاه مطرح نشده است؟ در پاسخ به این سوالبه دلایل تحلیلی- تفسیری می پردازیم.

نوع شدت و حجم غیر قابل باوری از جنایات فلسطین توسط رژیم صهیونیستی در حال انجام است که برای هر انسانی عجیب و تکان دهنده است در این وضعیت محدود به لحاظ جغرافیایی و جمعیتی یعنی در جغرافیای فلسطین و غزه ما شاهد کشته شدن حدود 50 هزار نفر هستیم که این موضوع تکان دهنده ای است. دردناک تر وقتی است که می بینیم دو سوم این کشته ها زنان و کودکان هستند. همچنین استفاده از انواع سلاح های ممنوعه در چنین جنگی بسیار برای افکار عمومی عجیب و سنگین است و اینکه ما شاهد ویرانی همه زیرساخت های غزه هستیم.

در کنار آن می بینیم که رژیم صهیونیستی به بیمارستان ها، مدارس، مساجد، کلیساها، دانشگاه ها، مقرهای سازمان های بین المللی، خبرنگاران و سایر مراکزی که به عنوان مراکز امن در هنگام جنگ شناخته می شوند حمله می کند. ایجاد قحطی و نبود امکانات لازم برای جبران اتفاقات ناگوار و تخریب منازل مسکونی که می توان گفت حدود دو سوم این منازل تخریب شده اند. این اتفاقات در موقعیتی رخ می دهد که به سبب وجود ابزارهای رسانه ای فراگیر قابلیت اطلاع رسانی وسیعی دارد و همه مخصوصاً دانشجویان از این مسیله اطلاع پیدا می کنند. طبعاً این سبب جریحه دار شدن روح انسان ها مخصوصاً دانشجویانی می شود که نسبت به این مسیله حساسیت بالاتری دارند.

بر این اساس دلیل اول این است که در همین خصوص دو سابقه قبلی از اعتراضات دانشجویی در آمریکا وجود که یکی مربوط می شود به سال های پایانی جنگ آمریکا علیه ویتنام که جنبش دانشجویی مطالبه پایان جنگ را داشت و همچنین اعتراض به نژادپرستی در آفریقای جنوبی. در هر دو مورد اعتراضات دانشجویی به نتیجه رسید. دلیل دوم اینکه ما با مقاومت جانانه و سرسختانه مردم مظلوم غزه در برابر این همه جنایت مواجهیم. مقاومت جانانه را نمی توان ندید، مقاومتی که ناشی از روحیه خداپرستی و مسلمانی ساکنان غزه است و افکار عمومی در غرب با این سوال مواجه شده است که این مردم چگونه مقاومت می کنند؟

دلیل سوم هم این که در نتیجه جمع دو دلیل پیش گفته یعنی حجم جنایات انجام شده و حساسیت افکار عمومی مخصوصاً دانشجویان نسبت به این مسیله، فضایی برای دانشگاهیان ایجاد شده است تا نسبت به احساس حقارت تحمیل شده از سوی صهیونیست ها بر جامعه آمریکا  واکنش نشان دهند. در واقع دانشگاهیان از این شرایط به مثابه فرصتی برای تسویه حساب با صهیونیست ها استفاده می کنند. این حساسیت وجود دارد که چگونه یک جمع کوچک صهیونیست دارد آمریکا را اداره می کند و حال که این اتفاق رخ داده چرا آمریکا باید به عنوان حامی اصلی این جنایات باشد؟ در واقع اعتراضات دانشگاهیان واکنشی به این گزاره مهم است.

  گویا دانشگاهیان آمریکایی از اینکه حمایت بی دریغ آمریکا از رژیم صهیونیستی دارد تمام سرمایه اجتماعی آنها را بر باد می دهد، راضی نیستند و اعتراضات آنها برای جلوگیری از چنین چالشی برای آنهاست. بنابراین دانشگاهیان با اعتراضات خود تلاش می کنند تا حیثیت آمریکا را حفظ کنند.

دکتر فواد ایزدی

در ابتدا باید به این موضوع توجه کنیم که این دانشجویان چه تیپ دانشجویانی هستند؟ 

 این دانشجویان که در اعتراضات فعال هستند دانشجویان نخبه هستند. این دانشجویان در دانشگاه های خصوصی گران قیمت تحصیل می کنند و برای تحصیل در این دانشگاه ها باید هزینه زیادی پرداخت کنند. در عین حال اکثر مدیران ایالات متحده آمریکا از این دانشگاه ها فارغ التحصیل شده اند. به عنوان نمونه برای تحصیل در دانشگاه کلمبیا باید رقمی در حدود سالانه 90 هزار دلار شهریه پرداخت کرد و ورود به این دانشگاه ها نیز بسیار سخت است. پس این دانشجویان، دانشجویان نخبه هستند.

این دانشجویان و اساتید در نتیجه اعتراضات صدماتی نیز دیده اند برخی از آنها تعلیق شده اند و برخی دیگر اخراج. این موارد هزینه هایی است که اساتید و دانشجویان در این اعتراضات پرداخت کرده اند. البته این اعتراضات در شرایط حاضر به دانشگاه های دولتی و حتی دانشگاه های کوچک نیز سرایت پیدا کرده است و حجم اعتراضات گسترده تر از قبل شده است. همچنین ما شاهد هستیم که اتحادیه های کارگری نیز  به اعتراضات پیوسته اند.

اعتراضات دانشجویان و اساتید می تواند به دو موضوع باشد یکی به سیاست خارجی آمریکا و دیگری به سیاست ها و تصمیمات مدیریتی دانشگاه. که به نظر بنده این اعتراضات به دانشگاه خودشان است که این چه سبک مدیریتی است؟ چرا دانشگاه باید با نهادهای امنیتی و نظامی ارتباط داشته باشد؟ چرا دانشگاه باید با شرکت های تولید تسلیحات ارتباط داشته باشد؟ و چرا دانشگاه باید با دولت اسراییل برای تامین منافع این دولت ارتباط داشته باشد؟ این در صورتی است که ما در دانشگاه های آمریکا شاهد این هستیم که فارغ التحصیلان دانشگاهی به دانشگاه محل تحصیل خودشان کمک می کنند. به عنوان نمونه دانشگاه هاروارد ناشی از همین کمک ها موقوفه هایی در حد 50 میلیارد دلار دارد و این اعتراض به سبک مدیریت دانشگاه وجود دارد که چرا از این مبلغ هنگفت به نحوی استفاده نمی شود که نیاز به کمک های مالی وابسته به دولت اسراییل و گروه های صهیونیستی نباشد؟

در واقع دانشجویان به این نکته پی برده اند که دانشگاه محل تحصیل آنها با دولت اسراییل، نهادهای امنیتی و نظامی و شرکت های ساخت تسلیحات ارتباط دارد.

همچنین ما شاهد یک تغییر دموگرافیک در آمریکا هستیم. این موضوع را در پاسخ به این سوال مطرح می کنم که اتفاقی که در فلسطین رخ می دهد چه ارتباطی با دانشجویان آمریکایی می تواند داشته باشد؟ 

دانشجوی آمریکایی خودش را بخشی از قربانی به حساب می آورد. قربانی سیاست هایی که با همکاری صهیونیست ها تدوین شده است. این در صورتی است که ما شاهد هستیم تعداد قابل توجهی از نوزادان و جوانان زیر 18 سال آمریکایی رنگین پوست هستند و پیش بینی شده است تا سال 2045 اکثر مردم آمریکا رنگین پوست می شوند. این تغییر می تواند سبب این شود که انگیزه ای برای واکنش نسبت به موضوع فلسطین در جمعیت آمریکایی و مخصوصاً دانشجویان آمریکایی ایجاد شود و تغییر دموگرافیک منجر به همزاد پنداری شده است.

311311